Tuesday, November 05, 2013

Reading ROMANS chapter 1 - From Fear to Faith

Recently (early 2013), I discovered the sermons of my college pastor online. While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.  

Paul's Letter to Christians in Rome
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 5 | 5 | 8 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 12 |

សេចក្ដី​ផ្ដើម

ខ្ញុំ, ប៉ូល, ជា​អ្នក​បំរើ ​​របស់ ​ព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូ។  ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ត្រាស់​ហៅ​ខ្ញុំ ឲ្យ​ធ្វើ​ ជា​សាវ័ក និង​ជ្រើស​រើស​ខ្ញុំ ឲ្យ​ប្រកាស ​ដំណឹងល្អ ​របស់​ព្រះអង្គ។  ដំណឹងល្អ​នេះ ព្រះជាម្ចាស់ ​បាន​សន្យា​ទុក ​ជា​មុន​ ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ តាម​រយៈ​ពួក​ព្យាការី ​របស់ ​ព្រះអង្គ ស្ដី​អំពី ព្រះបុត្រា ​របស់​ព្រះអង្គ។  បើ​ គិត​តាម​មនុស្ស, ​ព្រះបុត្រា ​ប្រសូត​មក ​ក្នុង​ព្រះរាជវង្ស ​របស់​ ព្រះបាទ​ដាវីឌ។  តែ ​បើ​ គិត​តាម ​ព្រះវិញ្ញាណ ដែល​ផ្ដល់​ ឲ្យ​មនុស្ស​ បាន​វិសុទ្ធវិញ​, ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​តែងតាំង​ ព្រះអង្គ ជា​ព្រះបុត្រា ​ប្រកប​ដោយ ​ឫទ្ធានុភាព ដោយ​ប្រោស​ ព្រះអង្គ​ ឲ្យ​មាន​ព្រះជន្ម ​រស់​ឡើង​វិញ។  តាម​រយៈ​ ព្រះបុត្រា, គឺ​ ព្រះអម្ចាស់ ​យេស៊ូ​គ្រិស្ដ, យើង​ខ្ញុំ​ បាន​ទទួល​ព្រះគុណ និង​មុខងារ​ ជា​សាវ័ក ដើម្បី​ នាំ​ជាតិ​សាសន៍​ ទាំង​អស់ ​ប្រតិបត្តិ​តាម​ ជំនឿ សំរាប់​ លើក​តម្កើង​ ព្រះនាម​ព្រះអង្គ។  បង​ប្អូន ​ដែល​ព្រះ យេស៊ូគ្រិស្ដ​ បាន​ត្រាស់​ហៅ ក៏​នៅ​ក្នុង​ ចំណោម​ ជាតិ​សាសន៍ ​ទាំង​នោះ​ដែរ។

សូម​ ជំរាប​មក ​បង​ប្អូន​ ទាំង​អស់​ នៅ​ក្រុង​រ៉ូម ជា​អ្នក​ដែល​ ព្រះជាម្ចាស់​ ស្រឡាញ់ និង​ត្រាស់​ហៅ ​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា ​ប្រជាជន​ ដ៏វិសុទ្ធ។

សូម​ ព្រះជាម្ចាស់ ជា​ព្រះបិតា​ របស់​យើង និង​ព្រះ យេស៊ូ​គ្រិស្ដ​ ជាអម្ចាស់ ប្រទាន ​ព្រះគុណ និង​សេចក្ដី​ សុខសាន្ត ​ដល់​បង​ប្អូន។

លោក ប៉ូល ​មាន​បំណង ​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ គ្រិស្ដបរិស័ទ ​នៅ​ក្រុង​ រ៉ូម

ជា​បឋម​ ខ្ញុំ​ សូម​ អរ​ព្រះគុណ​ ព្រះជាម្ចាស់ ​របស់​ខ្ញុំ​ តាម​រយៈ ​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ, ព្រោះ​តែ​ បង​ប្អូន​ ទាំង​អស់​គ្នា ដ្បិត​ គេ​ តំណាល​ អំពី ​ជំនឿ ​របស់​បង​ប្អូន​ ក្នុង​សកល​លោក ​ទាំង​មូល។  ព្រះជាម្ចាស់ ​ដែល​ខ្ញុំ​ គោរព​បំរើ​ យ៉ាង​ស្មោះ ​ដោយ​ប្រកាស​ ដំណឹងល្អ អំពី​ ព្រះបុត្រា ​របស់ ​ព្រះអង្គ​, ទ្រង់ ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ ស្រាប់​ហើយ ​ថា, ខ្ញុំ ​តែងតែ​ នឹក​គិត​ ដល់​បង​ប្អូន​ ជានិច្ច គ្រប់​ពេល​ ខ្ញុំ​អធិស្ឋាន។  សូម ​ព្រះអង្គ​ ប្រទាន​ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ មាន​ឱកាស​ មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ បង​ប្អូន, បើ​ ព្រះអង្គ​ សព្វ​ព្រះហឫទ័យ។

ខ្ញុំ​ មាន​បំណង ​ចង់​ជួប​មុខ ​បង​ប្អូន​ យ៉ាង​ខ្លាំង ដើម្បី ​ចែក​ព្រះ អំណោយ​ទាន ​ណា​មួយ​ របស់​ ព្រះវិញ្ញាណ​ ជូន​បង​ប្អូន, ឲ្យ​បង​ប្អូន ​បាន​មាំមួន​ឡើង, គឺ​ ថា ពេល​យើង ​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា, យើង ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គ្នា​ ទៅ​វិញ ​ទៅ​មក ដោយ​ជំនឿ​ ដែល​យើង​ មាន​រួម​គ្នា, ទាំង​បង​ប្អូន​ ទាំង​ខ្ញុំ។  បង​ប្អូន​អើយ,  ខ្ញុំ​ ចង់​ឲ្យ​ បង​ប្អូន ​បាន​ជ្រាប​ យ៉ាង​ច្បាស់ ​ថា, ខ្ញុំ ​មាន​គំរោងការ ​ចង់​មក​ជួប​ បង​ប្អូន ​ច្រើន​លើក ​ច្រើន​សា​ហើយ, ដើម្បី​ ទទួល​ផល​ខ្លះ​ ក្នុង​ចំណោម​ បង​ប្អូន ដូច​ខ្ញុំ​ ធ្លាប់​បាន​ទទួល ​ក្នុង​ចំណោម​ សាសន៍​ ឯ​ទៀតៗ​ដែរ។  (ក៏​ប៉ុន្តែ មក​ទល់​ពេល​នេះ, ខ្ញុំ ​ចេះ​តែ​ ខក​ខាន ​មិន​បាន​មក។) 

ខ្ញុំ​ ត្រូវ​តែ​ បំពេញ​ កិច្ចការ​ ក្នុង​ចំណោម​ សាសន៍​ក្រិក​ និង​ក្នុង​ចំណោម​ សាសន៍​ដទៃ​ទៀត, ក្នុង​ចំណោម ​អ្នក​ប្រាជ្ញ និង​ក្នុង​ចំណោម​ អ្នក​ល្ងង់។  ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ ក៏​មាន​បំណង​ នាំ​ដំណឹងល្អ មក​ជូន​បង​ប្អូន ​នៅ​ក្រុង​រ៉ូម ​នេះ​ដែរ។

ដ្បិត​ ខ្ញុំ​ មិន​ខ្មាស​ នឹង​ប្រកាស​ ដំណឹងល្អ​ទេ, ព្រោះ ​ដំណឹងល្អ​នេះ​ ជា​ឫទ្ធានុភាព ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់ សំរាប់​ សង្គ្រោះ​អស់​អ្នក ​ដែល​ជឿ, គឺ​ មុន​ដំបូង​ សាសន៍​យូដា, បន្ទាប់​មក​ សាសន៍​ក្រិក។  ដំណឹងល្អ​នេះ​ សំដែង​ ឲ្យ​ដឹង​ ថា, ព្រះជាម្ចាស់ ​ប្រោស​ប្រទាន ​ឲ្យ​មនុស្ស​ បាន​សុចរិត ដោយសារ​ ជំនឿ និង​ឲ្យ​គេ​ កាន់​តាម​ជំនឿ​ ដូច​មាន​ចែង​ ទុក​មក​ ថា៖ «មនុស្ស​ សុចរិត ​មាន​ជីវិត​រស់ ដោយសារ​ ជំនឿ។»

ទោស ​របស់​ មនុស្ស​លោក

ព្រះជាម្ចាស់​ សំដែង ​ព្រះពិរោធ ​​ពី​ស្ថាន​ បរមសុខ​មក ប្រឆាំង​ នឹង​ការ​ មិន​គោរព​ ប្រណិប័តន៍ ព្រះអង្គ​; ប្រឆាំង ​នឹង​អំពើ​ ទុច្ចរិត គ្រប់​យ៉ាង ​ដែល​មនុស្ស​លោក​ ប្រព្រឹត្ត, ទាំង​យក​ អំពើ​ ទុច្ចរិត​នោះ ​ខ្ទប់​សេចក្ដី​ពិត, ​មិន​ឲ្យ ​លេច​ចេញ​មក។  ដ្បិត​ អ្វីៗ ​ដែល​មនុស្សលោក​ អាច​ស្គាល់ ​ពី​ព្រះជាម្ចាស់, នោះ ​មាន​ជាក់​ច្បាស់ ​ក្នុង​ចំណោម​ ពួក​គេ​ហើយ, ព្រោះ​ ព្រះអង្គ​ បាន​សំដែង​ ឲ្យ​គេ​ឃើញ។  លក្ខណៈ​ ដ៏​ប្រសើរ​ បំផុត ​របស់ ព្រះអង្គ​ ដែល​មនុស្ស​ មើល​ពុំ​ឃើញ, គឺ​ ឫទ្ធានុភាព​ ដែល​នៅ​ ស្ថិតស្ថេរ ​អស់កល្ប​ ជានិច្ច​ក្ដី ឬ​ឋានៈ​ របស់​ព្រះអង្គ​ ជា​ព្រះជាម្ចាស់​ក្ដី,​ ព្រះអង្គ​ បាន​សំដែង ​ឲ្យ​គេ​ឃើញ, តាំង​ពី​កំណើត​ ពិភព​លោក​ មក​ម៉្លេះ, ​នៅ​ពេល​ណា ​ដែល​គេ​រិះគិត​ អំពី​ ស្នា​ព្រះហស្ដ ​របស់​ព្រះអង្គ។  ដូច្នេះ គេ ​ពុំ​អាច​ ដោះសា​ខ្លួន​ បាន​ឡើយ។

ដ្បិត ​គេ​ បាន​ស្គាល់ ​ព្រះជាម្ចាស់, តែ​ ពុំ​បាន​លើក​តម្កើង​ សិរីរុងរឿង ​របស់ ​ព្រះអង្គ ឲ្យ​សម​ នឹង​ឋានៈ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​ទេ, ហើយ ​គេ​ ក៏​ពុំ​បាន​ អរ​ព្រះគុណ ​ព្រះអង្គ​ទៀត​ផង។  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គេ​ បាន​វង្វេង ​ទៅ​តាម​ ការ​រិះគិត​ របស់​ខ្លួន, ហើយ ​ចិត្ត​ល្ងីល្ងើ​ របស់​គេ ក៏​បែរ​ទៅ​ ជា​ងងឹត​ សូន្យសុង​ដែរ។  គេ​ អួតអាង​ ថា ​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា, តែ​ បែរ​ជាលេលា ទៅ​វិញ។  គេ ​មិន​បាន​ លើក​តម្កើង​ សិរីរុងរឿង​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់ ដែល​គង់​នៅ​ អស់កល្ប​ ជានិច្ច​ទេ, គឺ ​បែរ​ជា​យក ​រូប​សំណាក ​ដូច​ជា​រូប​ តំណាង​មនុស្ស ​ដែល​តែងតែ​ស្លាប់,​ យក​រូប​ តំណាង​សត្វ​ស្លាប, សត្វ​ជើង​បួន, និង​សត្វ​លូន​វារ  មក​គោរព​ ថ្វាយបង្គំ ​ជំនួស​វិញ។

ហេតុ​នេះ​ហើយ​ បាន​ជា​ព្រះជាម្ចាស់ ​បណ្ដោយ​ ឲ្យ​ពួក​គេ​ ប្រព្រឹត្ត ​អំពើ​សៅហ្មង, តាម​ទំនើង​ចិត្ត ​លោភលន់​ របស់​គេ  រហូត​ដល់​ទៅ ​បន្ថោក​រូប​កាយ ​របស់​ ខ្លួន​ឯង ​ផ្ទាល់​ទៀត​ផង។  ពួក​គេ​ និយម​ព្រះ ក្លែងក្លាយ ជា​ជាង​ព្រះ ​ដ៏​ពិត​ប្រាកដ,​ ហើយ ​នាំ​គ្នា​ ថ្វាយបង្គំ និង​គោរព ​បំរើ​ អ្វីៗ​ ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បង្កើតមក​ ជំនួស​ គោរព ​បំរើ​ព្រះ​ ដែល​បាន​បង្កើត​ អ្វីៗ​ ទាំង​អស់ ​នោះ​វិញ។  សូម​ លើក​តម្កើង ​ព្រះអង្គ​ អស់កល្ប​ ជានិច្ច!  អាម៉ែន។

ហេតុ​នេះ​ហើយ ​បាន​ជា​ព្រះជាម្ចាស់ ​បណ្ដោយ​ ឲ្យ​ពួក​គេ​ ងប់​នឹង​តណ្ហា​ ថោក​ទាប, គឺ​ ស្រីៗ ​នាំ​គ្នា​លះបង់​ ការ​រួម​បវេណី​ តាម​របៀប​ ធម្មតា, ទៅ​ប្រព្រឹត្ត​ផ្ទុយ ​ពី​ធម្មជាតិ​វិញ។  រីឯ ​ប្រុសៗ​ ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ; គេ​ បាន​លះបង់​ ការ​រួម​បវេណី​ ជា​មួយ​ស្រីៗ​ តាម​របៀប​ ធម្មតា, ហើយ ​ពុះ​កញ្ជ្រោល​ ស្រើបស្រាល ​តែ​នឹង​ ប្រុសៗ ​គ្នា​ឯង។  គេ ​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​ ដែល​គួរ​ ឲ្យ​អៀន​ខ្មាស រវាង​ប្រុស​ នឹង​ប្រុស។  ពួក​គេ​ ទទួល​ទណ្ឌកម្ម​ ក្នុង​រូប​កាយ ​គេ​ផ្ទាល់, សម​នឹង​ការ​វង្វេង ​របស់​គេ។

ដោយ​ពួកគេ​ យល់​ថា, មិន​បាច់​ស្គាល់ ​ព្រះជាម្ចាស់​ យ៉ាង​ច្បាស់, ព្រះអង្គ​ ក៏​បណ្ដោយ​គេ ​ទៅ​តាម​គំនិត​ ឥត​ពិចារណា​ របស់​ខ្លួន, គឺ ​ឲ្យ​គេ ​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​ ដែល​មិន​ត្រូវ​ ប្រព្រឹត្ត។  ចិត្ត ​របស់​ពួក​គេ​ ពោរពេញ ​ដោយ​គំនិត ​ទុច្ចរិត​ គ្រប់​យ៉ាង, គំនិត​ អាក្រក់, គំនិត​ លោភលន់, គំនិត​ ពាល, ពេញ​ទៅ​ដោយ ​ចិត្ត​ច្រណែន ឈ្នានីស, ចង់​សម្លាប់​គេ, ឈ្លោះ​ប្រកែក, ល្បិច​កិច្ចកល, និង​អបាយមុខ។  ពួក​គេ ​ចូល​ចិត្ត​ បរិហារ​កេរ្តិ៍​គ្នា, និយាយ​ដើម​គ្នា, តាំង​ខ្លួន​ ជា​សត្រូវ​ នឹង​ព្រះជាម្ចាស់,  មាន​ចិត្ត​ កំរោល​ ឃោរឃៅ, មាន​អំនួត,​ អួត​បំប៉ោង, ប្រសប់​ខាង ​ប្រព្រឹត្ត ​អំពើ​ អាក្រក់, មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់ ​ឪពុក​ម្ដាយ។  ពួក​គេ ​ជា​មនុស្ស​ ល្ងីល្ងើ, ​មាន​ចិត្ត ​មិន​ទៀង, ជា​មនុស្ស​ អត់​ចិត្ត, មិន​ចេះ​ អាណិត​ អាសូរ។  ពួក​គេ​ ស្គាល់​ ការ​វិនិច្ឆ័យ​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​ យ៉ាង​ច្បាស់​ ស្រាប់​ហើយ ​ថា, អ្នក​ណា​ ប្រព្រឹត្ត​ បែប​នេះ​ នឹង​ត្រូវ​ ទទួល​ទោស​ ដល់​ស្លាប់។  គេ​ មិន​ត្រឹម​តែ ​ប្រព្រឹត្ត​ ខ្លួន​ឯង​ ប៉ុណ្ណោះ​ទេ, គឺ ​ថែម​ទាំង ​យល់​ស្រប​ ជា​មួយ​អ្នក ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​ បែប​នោះ​ ផង​ដែរ។ 


Paul, a servant of Christ Jesus, called to be an apostle and set apart for the gospel of God— the gospel he promised beforehand through his prophets in the Holy Scriptures regarding his Son, who as to his earthly life[a] was a descendant of David, and who through the Spirit of holiness was appointed the Son of God in power[b] by his resurrection from the dead: Jesus Christ our Lord. Through him we received grace and apostleship to call all the Gentiles to the obedience that comes from[c] faith for his name’s sake. And you also are among those Gentiles who are called to belong to Jesus Christ.

To all in Rome who are loved by God and called to be his holy people:

Grace and peace to you from God our Father and from the Lord Jesus Christ.

Paul’s Longing to Visit Rome

First, I thank my God through Jesus Christ for all of you, because your faith is being reported all over the world. God, whom I serve in my spirit in preaching the gospel of his Son, is my witness how constantly I remember you 10 in my prayers at all times; and I pray that now at last by God’s will the way may be opened for me to come to you.

11 I long to see you so that I may impart to you some spiritual gift to make you strong— 12 that is, that you and I may be mutually encouraged by each other’s faith. 13 I do not want you to be unaware, brothers and sisters,[d] that I planned many times to come to you (but have been prevented from doing so until now) in order that I might have a harvest among you, just as I have had among the other Gentiles.

14 I am obligated both to Greeks and non-Greeks, both to the wise and the foolish. 15 That is why I am so eager to preach the gospel also to you who are in Rome.

16 For I am not ashamed of the gospel, because it is the power of God that brings salvation to everyone who believes: first to the Jew, then to the Gentile. 17 For in the gospel the righteousness of God is revealed—a righteousness that is by faith from first to last,[e] just as it is written: “The righteous will live by faith.”[f]

God’s Wrath Against Sinful Humanity

18 The wrath of God is being revealed from heaven against all the godlessness and wickedness of people, who suppress the truth by their wickedness, 19 since what may be known about God is plain to them, because God has made it plain to them. 20 For since the creation of the world God’s invisible qualities—his eternal power and divine nature—have been clearly seen, being understood from what has been made, so that people are without excuse.

21 For although they knew God, they neither glorified him as God nor gave thanks to him, but their thinking became futile and their foolish hearts were darkened. 22 Although they claimed to be wise, they became fools 23 and exchanged the glory of the immortal God for images made to look like a mortal human being and birds and animals and reptiles.

24 Therefore God gave them over in the sinful desires of their hearts to sexual impurity for the degrading of their bodies with one another. 25 They exchanged the truth about God for a lie, and worshiped and served created things rather than the Creator—who is forever praised. Amen.

26 Because of this, God gave them over to shameful lusts. Even their women exchanged natural sexual relations for unnatural ones. 27 In the same way the men also abandoned natural relations with women and were inflamed with lust for one another. Men committed shameful acts with other men, and received in themselves the due penalty for their error.

28 Furthermore, just as they did not think it worthwhile to retain the knowledge of God, so God gave them over to a depraved mind, so that they do what ought not to be done. 29 They have become filled with every kind of wickedness, evil, greed and depravity. They are full of envy, murder, strife, deceit and malice. They are gossips, 30 slanderers, God-haters, insolent, arrogant and boastful; they invent ways of doing evil; they disobey their parents; 31 they have no understanding, no fidelity, no love, no mercy. 32 Although they know God’s righteous decree that those who do such things deserve death, they not only continue to do these very things but also approve of those who practice them.

Footnotes:

  1. Romans 1:3 Or who according to the flesh
  2. Romans 1:4 Or was declared with power to be the Son of God
  3. Romans 1:5 Or that is
  4. Romans 1:13 The Greek word for brothers and sisters (adelphoi) refers here to believers, both men and women, as part of God’s family; also in 7:1, 4; 8:12, 29; 10:1; 11:25; 12:1; 15:14, 30; 16:14, 17.
  5. Romans 1:17 Or is from faith to faith
  6. Romans 1:17 Hab. 2:4





1 comment:

Anonymous said...