We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Paul's Letter to Christians in Rome
Sermon: A COMFORTING PROMISE
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 5 | 5 | 8 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 12 |
ជីវិត
រួមជាមួយ ព្រះវិញ្ញាណ
ឥឡូវនេះ អស់អ្នក
ដែលចូលរួម ជាមួយ ព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូ ឥតមានទោសពៃរ៍ ទៀតឡើយ, ដ្បិត
វិន័យ របស់ ព្រះវិញ្ញាណ ដែលផ្ដល់ជីវិត ក្នុងអង្គ ព្រះគ្រិស្ដ យេស៊ូ បានរំដោះ
អស់អ្នក ឲ្យរួចផុត ពីបាប និងពី សេចក្ដីស្លាប់។ ការអ្វី ដែលក្រឹត្យវិន័យ ធ្វើពុំកើត,
ព្រោះ និស្ស័យលោកីយ៍ បានធ្វើ ឲ្យក្រឹត្យវិន័យនោះ ទៅជាអស់ឫទ្ធិ,
ព្រះជាម្ចាស់ បានសំរេច ការនោះ រួចទៅហើយ, គឺ ព្រោះតែ បាប ព្រះអង្គ ចាត់ព្រះបុត្រា របស់ ព្រះអង្គផ្ទាល់ ឲ្យយាងមក,
មាននិស្ស័យ ជាមនុស្ស ដូចមនុស្ស ឯទៀតៗ ដែលមានបាប, ដើម្បី ដាក់ទោសបាប ក្នុងនិស្ស័យ ជាមនុស្ស។ ព្រះអង្គ ធ្វើដូច្នេះ ដើម្បី ប្រោសយើង
ឲ្យបានសុចរិត ស្របតាម ការតំរូវ របស់ ក្រឹត្យវិន័យ, គឺ
ចំពោះយើង ដែលមិនរស់នៅ តាមនិស្ស័យ លោកីយ៍, តែ រស់នៅតាម
ព្រះវិញ្ញាណវិញ។
ដ្បិត អ្នក ដែលរស់នៅតាម និស្ស័យលោកីយ៍ គិតតែពី អ្វីៗ ដែលទាក់ទង នឹងលោកីយ៍; រីឯ អ្នក ដែលរស់នៅតាម ព្រះវិញ្ញាណ គិតតែពី អ្វីៗ ដែលទាក់ទងនឹង ព្រះវិញ្ញាណ។ ការគិត ខាងលោកីយ៍ នាំឲ្យស្លាប់; រីឯ ការគិត ខាងព្រះវិញ្ញាណ នាំឲ្យមានជីវិត និងសេចក្ដី សុខសាន្តវិញ។ ដ្បិត ការគិត ខាងលោកីយ៍ ទាស់នឹង ព្រះជាម្ចាស់, ព្រោះ លោកីយ៍ ពុំចុះចូល នឹងក្រឹត្យវិន័យ របស់ ព្រះជាម្ចាស់ទេ, ហើយ ថែមទាំងគ្មាន សមត្ថភាព នឹងចុះចូល បានផង។ អស់អ្នក ដែលរស់នៅ ក្នុងនិស្ស័យ លោកីយ៍ ពុំអាចគាប់ ព្រះហឫទ័យ ព្រះជាម្ចាស់ បានឡើយ។
ចំពោះ បងប្អូន
ដោយព្រះវិញ្ញាណ របស់ ព្រះជាម្ចាស់ សណ្ឋិតនៅក្នុង បងប្អូន, បងប្អូន
មិនស្ថិតក្នុង និស្ស័យ លោកីយ៍ទៀតទេ, គឺ នៅខាង ព្រះវិញ្ញាណ។
អ្នកណា គ្មានព្រះវិញ្ញាណ របស់ ព្រះគ្រិស្ដ,
អ្នកនោះ មិនមែន ជាកូនចៅ របស់ព្រះអង្គទេ។ ប្រសិនបើ ព្រះគ្រិស្ដ គង់នៅ
ក្នុងបងប្អូន, ទោះបី រូបកាយ របស់ បងប្អូនស្លាប់ ព្រោះតែ
បាបក៏ដោយ, ក៏ព្រះវិញ្ញាណ នៅតែ ផ្ដល់ជីវិត ឲ្យបងប្អូនដែរ,
មកពី ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសបងប្អូន ឲ្យបានសុចរិត។ ប្រសិនបើ ព្រះវិញ្ញាណ របស់ ព្រះជាម្ចាស់, ដែលបានប្រោស ព្រះយេស៊ូ ឲ្យមានព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ, សណ្ឋិតនៅក្នុង បងប្អូន មែននោះ, ព្រះជាម្ចាស់
ដែលបានប្រោស ព្រះគ្រិស្ដ ឲ្យមានព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ, ទ្រង់ ក៏នឹងប្រទាន ឲ្យរូបកាយ របស់ បងប្អូន ដែលតែងតែ ស្លាប់នេះ
មានជីវិត តាមរយៈ ព្រះវិញ្ញាណ ដែលសណ្ឋិត នៅក្នុង បងប្អូន នោះដែរ។
ហេតុនេះ
បងប្អូនអើយ, យើង មានជំពាក់ម្យ៉ាង, តែ
មិនមែនជំពាក់ នឹងនិស្ស័យលោកីយ៍ ដើម្បី រស់តាម និស្ស័យ លោកីយ៍ ទៀតឡើយ។ ប្រសិនបើ បងប្អូន រស់នៅតាម
និស្ស័យ លោកីយ៍, បងប្អូន នឹងត្រូវស្លាប់ ជាមិនខាន; ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើ បងប្អូន ពឹងផ្អែក លើព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បី រំលាយ
របៀប រស់នៅ តាមនិស្ស័យ លោកីយ៍, បងប្អូន មុខតែ មានជីវិត។
ដ្បិត អស់អ្នក ដែលព្រះវិញ្ញាណ
របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ណែនាំ សុទ្ធតែ ជាបុត្រ របស់ ព្រះជាម្ចាស់។ បងប្អូន ពុំបាន ទទួល វិញ្ញាណ
ដែលធ្វើ ឲ្យបងប្អូន ទៅជា ខ្ញុំបំរើ, ហើយ ឲ្យនៅតែ
ភ័យខ្លាច ទៀតទេ, គឺ បងប្អូន បានទទួល ព្រះវិញ្ញាណ ដែលធ្វើ
ឲ្យបងប្អូន ទៅជាបុត្រ របស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដោយសារ ព្រះវិញ្ញាណនេះ, យើង បន្លឺសំឡេង ឡើងថា, «អ័ប្បា, ឱព្រះបិតា!» គឺ ព្រះវិញ្ញាណផ្ទាល់ ដែលផ្ដល់
សក្ខីភាព ឲ្យវិញ្ញាណ របស់យើង ដឹងថា, យើង ពិតជាបុត្រ
បុត្រី របស់ ព្រះជាម្ចាស់មែន។ ប្រសិនបើ យើងពិត ជាបុត្រ បុត្រីមែន,
នោះ យើង មុខជាទទួល មត៌ក ពុំខាន។ យើង
នឹងទទួល មត៌ក ពីព្រះជាម្ចាស់, គឺ ទទួលមត៌ក រួមជាមួយ
ព្រះគ្រិស្ដ។ ដោយយើង រងទុក្ខលំបាក រួមជាមួយ
ព្រះអង្គ ដូច្នេះ, យើង ក៏នឹងទទួល សិរីរុងរឿង រួមជាមួយ
ព្រះអង្គដែរ។
សិរីរុងរឿង
នៅបរលោក
ខ្ញុំ យល់ឃើញ ថា, ទុក្ខលំបាក
នាបច្ចុប្បន្នកាល ពុំអាចប្រៀបផ្ទឹម នឹងសិរីរុងរឿង ដែលព្រះជាម្ចាស់ សំដែង ឲ្យយើងឃើញ
នៅអនាគតកាល នោះបានឡើយ។ អ្វីៗ សព្វសារពើ ដែលព្រះអង្គ បង្កើតមក កំពុងតែ អន្ទះអន្ទែង, ទន្ទឹងរង់ចាំ ពេល ដែលព្រះជាម្ចាស់ នឹងបង្ហាញ បុត្រ បុត្រី របស់ព្រះអង្គ។ ដ្បិត អ្វីៗ ទាំងអស់នោះ បែរទៅជា
ឥតន័យ, តែ មិនមែន ដោយចិត្ត ឯងទេ, គឺ ព្រះជាម្ចាស់ បានតំរូវ ដូច្នេះ។ ពិភពលោក នៅតែ មានសង្ឃឹម ថា, ព្រះអង្គ នឹងលោះ ឲ្យរួចផុត ពីវិនាសអន្តរាយ ដើម្បី ឲ្យមាន សេរីភាព
និងសិរីរុងរឿង នៃបុត្រ បុត្រី របស់ ព្រះជាម្ចាស់។
យើង ដឹងហើយ ថា,
មកទល់ ថ្ងៃនេះ ពិភពលោក ទាំងមូល កំពុងតែ ស្រែកថ្ងូរ និងឈឺចុកចាប់ ដូចជាស្ត្រី
ដែលហៀប នឹងសំរាលកូន។ មិនត្រឹមតែ ពិភពលោក ប៉ុណ្ណោះទេ, សូម្បីតែ យើង
ដែលបានទទួល ព្រះអំណោយទាន ដំបូង របស់ ព្រះវិញ្ញាណ ក៏ថ្ងូរក្នុងចិត្ត,
ទាំងទន្ទឹង រង់ចាំ ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសយើង ឲ្យទៅ ជាបុត្រ បុត្រី របស់ព្រះអង្គ និងលោះ
រូបកាយយើង ទាំងស្រុងដែរ។ ដ្បិត យើង បានទទួល
ការសង្គ្រោះ, តែ ក្នុងសេចក្ដី សង្ឃឹមប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើ យើង បានអ្វី ដែលយើងសង្ឃឹម ចង់បាននោះ,
មិនមែនហៅ ថា, សង្ឃឹមទៀតទេ, ព្រោះ អ្វីៗ ដែលយើង បានហើយ, តើ យើង សង្ឃឹម
ចង់បាន ដូចម្ដេចទៀត? ផ្ទុយទៅវិញ, ប្រសិនបើ យើង សង្ឃឹម ទៅលើ អ្វីៗ
ដែលយើង មិនទាន់មាន, នោះ យើង ទន្ទឹងរង់ចាំ ដោយចិត្តព្យាយាម។
យ៉ាងណាមិញ
ព្រះវិញ្ញាណ ក៏យាងមក ជួយយើង ដែលទន់ខ្សោយ នេះដែរ។ ដ្បិត យើង ពុំដឹង អធិស្ឋាន ដូចម្ដេច
ដើម្បី ឲ្យបានសម នោះឡើយ, តែ ព្រះវិញ្ញាណផ្ទាល់,
ទ្រង់ ទូលអង្វរ ឲ្យយើង ដោយព្រះ សូរសៀង ដែលគ្មាន នរណា អាចថ្លែងបាន។ រីឯ ព្រះជាម្ចាស់ ដែលឈ្វេងយល់
ចិត្តមនុស្ស, ទ្រង់ ជ្រាបព្រះបំណង របស់ ព្រះវិញ្ញាណ,
ព្រោះ ព្រះវិញ្ញាណ ទូលអង្វរ ឲ្យប្រជាជន ដ៏វិសុទ្ធ, ស្របតាម ព្រះហឫទ័យ របស់ ព្រះជាម្ចាស់។
យើង ដឹងទៀត ថា,
អ្វីៗ ទាំងអស់ ផ្សំគ្នាឡើង ដើម្បី ឲ្យអស់អ្នក ស្រឡាញ់ ព្រះជាម្ចាស់
បានទទួលផលល្អ, គឺ អ្នក ដែលព្រះអង្គ បានត្រាស់ហៅមក
ស្របតាម គំរោងការ របស់ព្រះអង្គ។
ដ្បិត អស់អ្នក ដែលព្រះអង្គ បានជ្រើសរើស, ទ្រង់ ក៏បានតំរូវគេ ទុកជាមុន ឲ្យមានលក្ខណៈ ដូចព្រះបុត្រា របស់
ព្រះអង្គដែរ, ដើម្បី ឲ្យព្រះបុត្រា បានទៅ ជារៀមច្បង ក្នុងបណ្ដា
បងប្អូន ជាច្រើន។ អស់អ្នក ដែលព្រះអង្គ បានតំរូវទុក ជាមុននោះ, ទ្រង់ ក៏បានត្រាស់ហៅ, ហើយ អ្នក ដែលព្រះអង្គ បានត្រាស់ហៅនោះ, ទ្រង់ ក៏ប្រោស ឲ្យគេ បានសុចរិត; រីឯ អស់អ្នក
ដែលព្រះអង្គ ប្រោស ឲ្យបានសុចរិត, ទ្រង់ ក៏ប្រទាន ឲ្យគេ
មានសិរីរុងរឿងដែរ។
ព្រះហឫទ័យ
ស្រឡាញ់ ដ៏លើសលប់ របស់ ព្រះជាម្ចាស់
បើ ដូច្នេះ តើ យើង
ត្រូវគិត ដូចម្ដេចទៀត អំពីសេចក្ដី ទាំងនេះ? ប្រសិនបើ ព្រះជាម្ចាស់ កាន់ខាងយើងហើយ, តើ នរណា
អាចនឹងចោទប្រកាន់ យើងបាន? ព្រះអង្គ ពុំបានទុក ព្រះបុត្រា របស់ ព្រះអង្គ ផ្ទាល់ទេ, គឺ ព្រះអង្គ បានបញ្ជូន ព្រះបុត្រានោះ មកសំរាប់យើង ទាំងអស់គ្នា។
បើ ដូច្នេះ ព្រះអង្គ មុខជា ប្រណីសន្ដោស
ប្រទាន អ្វីៗ ទាំងអស់ មកយើង រួមជាមួយ ព្រះបុត្រា នោះដែរ។ តើ នរណា អាចចោទប្រកាន់ អស់អ្នក
ដែលព្រះជាម្ចាស់ បានជ្រើសរើស, បើ ព្រះអង្គ ប្រោសគេ ឲ្យបានសុចរិត
ហើយនោះ? តើ នរណា
អាចដាក់ទោស គេបាន, បើ ព្រះគ្រិស្ដ យេស៊ូ បានសោយទិវង្គត,
ហើយ ជាពិសេស ទ្រង់ មានព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ, គង់នៅ ខាងស្ដាំ ព្រះបិតា និងទូលអង្វរ ឲ្យយើង ដូច្នេះ? តើ នរណា អាចបំបែក យើង ចេញ ពីព្រះហឫទ័យ
ស្រឡាញ់ របស់ ព្រះគ្រិស្ដបាន? ទុក្ខវេទនា, ឬការតប់ប្រមល់ អន្ទះអន្ទែង, ការបៀតបៀន, ការស្រេកឃ្លាន, ខ្វះសម្លៀកបំពាក់, គ្រោះថ្នាក់, ឬមួយ ត្រូវគេសម្លាប់?
ដូចមាន ចែងទុកមក ថា៖
«ព្រោះតែ
ព្រះអង្គ, យើង ត្រូវគេ រកសម្លាប់ ពីព្រឹក ដល់ល្ងាច;
គេ ចាត់ទុកយើង ដូចជាចៀម ដែលត្រូវគេ
យកទៅសម្លាប់។»
ក៏ប៉ុន្តែ
ក្នុងការ ទាំងនោះ, យើង មានជ័យជំនះ លើសពីអ្នក មានជ័យជំនះ ទៅទៀត, ដោយព្រះអម្ចាស់ ដែលបាន ស្រឡាញ់យើង។ ខ្ញុំ ជឿជាក់ ថា, ទោះបី សេចក្ដី ស្លាប់ក្ដី, ជីវិតក្ដី, ទេវតាក្ដី, វត្ថុ ស័ក្ដិសិទ្ធិ នានាក្ដី, បច្ចុប្បន្នកាលក្ដី, អនាគតកាលក្ដី, អំណាច នានាក្ដី, អ្វីៗ ដែលនៅ ស្ថានលើក្ដី,
នៅស្ថាន ក្រោមក្ដី, ឬអ្វីៗ ផ្សេងទៀត ដែលព្រះជាម្ចាស់
បង្កើតមកក្ដី, ក៏ពុំអាច បំបែកយើង ចេញពី សេចក្ដី ស្រឡាញ់
របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ដែលទ្រង់ បានសំដែង ឲ្យយើងឃើញ ក្នុងព្រះគ្រិស្ដ យេស៊ូ
ជាអម្ចាស់ នៃយើង បានឡើយ។
Life Through the Spirit
8 Therefore, there is now no condemnation for those who are in Christ Jesus, 2 because through Christ Jesus the law of the Spirit who gives life has set you[a] free from the law of sin and death. 3 For what the law was powerless to do because it was weakened by the flesh,[b] God did by sending his own Son in the likeness of sinful flesh to be a sin offering.[c] And so he condemned sin in the flesh, 4 in order that the righteous requirement of the law might be fully met in us, who do not live according to the flesh but according to the Spirit.
5 Those who live according to the flesh have their minds set on what the flesh desires; but those who live in accordance with the Spirit have their minds set on what the Spirit desires. 6 The mind governed by the flesh is death, but the mind governed by the Spirit is life and peace. 7 The mind governed by the flesh is hostile to God; it does not submit to God’s law, nor can it do so. 8 Those who are in the realm of the flesh cannot please God.
9 You, however, are not in the realm of the flesh but are in the realm of the Spirit, if indeed the Spirit of God lives in you. And if anyone does not have the Spirit of Christ, they do not belong to Christ. 10 But if Christ is in you, then even though your body is subject to death because of sin, the Spirit gives life[d] because of righteousness. 11 And if the Spirit of him who raised Jesus from the dead is living in you, he who raised Christ from the dead will also give life to your mortal bodies because of[e] his Spirit who lives in you.
12 Therefore, brothers and sisters, we have an obligation—but it is not to the flesh, to live according to it. 13 For if you live according to the flesh, you will die; but if by the Spirit you put to death the misdeeds of the body, you will live.
14 For those who are led by the Spirit of God are the children of God. 15 The Spirit you received does not make you slaves, so that you live in fear again; rather, the Spirit you received brought about your adoption to sonship.[f] And by him we cry, “Abba,[g] Father.” 16 The Spirit himself testifies with our spirit that we are God’s children. 17 Now if we are children, then we are heirs—heirs of God and co-heirs with Christ, if indeed we share in his sufferings in order that we may also share in his glory.
Present Suffering and Future Glory
18 I consider that our present sufferings are not worth comparing with the glory that will be revealed in us. 19 For the creation waits in eager expectation for the children of God to be revealed. 20 For the creation was subjected to frustration, not by its own choice, but by the will of the one who subjected it, in hope 21 that[h] the creation itself will be liberated from its bondage to decay and brought into the freedom and glory of the children of God.
22 We know that the whole creation has been groaning as in the pains of childbirth right up to the present time. 23 Not only so, but we ourselves, who have the firstfruits of the Spirit, groan inwardly as we wait eagerly for our adoption to sonship, the redemption of our bodies. 24 For in this hope we were saved. But hope that is seen is no hope at all. Who hopes for what they already have? 25 But if we hope for what we do not yet have, we wait for it patiently.
26 In the same way, the Spirit helps us in our weakness. We do not know what we ought to pray for, but the Spirit himself intercedes for us through wordless groans. 27 And he who searches our hearts knows the mind of the Spirit, because the Spirit intercedes for God’s people in accordance with the will of God.
28 And we know that in all things God works for the good of those who love him, who[i] have been called according to his purpose. 29 For those God foreknew he also predestined to be conformed to the image of his Son, that he might be the firstborn among many brothers and sisters. 30 And those he predestined, he also called; those he called, he also justified; those he justified, he also glorified.
More Than Conquerors
31 What, then, shall we say in response to these things? If God is for us, who can be against us? 32 He who did not spare his own Son, but gave him up for us all—how will he not also, along with him, graciously give us all things? 33 Who will bring any charge against those whom God has chosen? It is God who justifies. 34 Who then is the one who condemns? No one. Christ Jesus who died—more than that, who was raised to life—is at the right hand of God and is also interceding for us. 35 Who shall separate us from the love of Christ? Shall trouble or hardship or persecution or famine or nakedness or danger or sword? 36 As it is written:
“For your sake we face death all day long;
we are considered as sheep to be slaughtered.”[j]
we are considered as sheep to be slaughtered.”[j]
37 No, in all these things we are more than conquerors through him who loved us. 38 For I am convinced that neither death nor life, neither angels nor demons,[k] neither the present nor the future, nor any powers, 39 neither height nor depth, nor anything else in all creation, will be able to separate us from the love of God that is in Christ Jesus our Lord.
Footnotes:
- Romans 8:2 The Greek is singular; some manuscripts me
- Romans 8:3 In contexts like this, the Greek word for flesh (sarx) refers to the sinful state of human beings, often presented as a power in opposition to the Spirit; also in verses 4-13.
- Romans 8:3 Or flesh, for sin
- Romans 8:10 Or you, your body is dead because of sin, yet your spirit is alive
- Romans 8:11 Some manuscripts bodies through
- Romans 8:15 The Greek word for adoption to sonship is a term referring to the full legal standing of an adopted male heir in Roman culture; also in verse 23.
- Romans 8:15 Aramaic for father
- Romans 8:21 Or subjected it in hope. 21 For
- Romans 8:28 Or that all things work together for good to those who love God, who; or that in all things God works together with those who love him to bring about what is good—with those who
- Romans 8:36 Psalm 44:22
- Romans 8:38 Or nor heavenly rulers
No comments:
Post a Comment