Monday, December 31, 2012

អ្នក​បឹង​កក់​ធ្វើ​ពិធី​ដាក់​បណ្ដាសា​មន្ត្រី​តុលាការ

អ្នក​បឹងកក់​ប្រមាណ ៥០​នាក់ ប្រមូល​ផ្ដុំ​គ្នា​នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​៣១ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០១២ បែរបន់​តាម​បែប​ជំនឿ​សាសនា ដាក់​បណ្ដាសា​ដល់​មន្ត្រី​តុលាការ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ដែល​អ្នក​ភូមិ​យល់​ថា ជា​តុលាការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពុករលួយ និង​មិន​ឯករាជ្យ។
នេះ​ជា​លើក​ទី​១​ហើយ ដែល​អ្នក​ភូមិ​បឹងកក់ ប្រារព្ធ​ពិធី​ដាក់​បណ្ដាសា​ទៅ​ប្រព័ន្ធ​តុលាការ​កម្ពុជា បន្ទាប់​ពី​តុលាការ​បាន​ផ្ដន្ទាទោស​តំណាង​អ្នក​ភូមិ​ម្នាក់ គឺ​អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ឆា ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​រយៈពេល ៣​ឆ្នាំ។

នៅ​មុខ​សាលាដំបូង​ក្រុង​ភ្នំពេញ អ្នក​ភូមិ​បឹងកក់ បាន​យក​ធ្យូង អង្ករ អំបិល ម្ទេស ដី ស្លឹក​ត្រាវ​រមាស់ សម្រាប់​ធ្វើ​ពិធី​ដាក់​បណ្ដាសា​ឲ្យ​ស្រប​តាម​ក្បួន​របស់​ខ្មែរ ដែល​ធ្លាប់​ធ្វើ​កន្លង​មក ដោយ​មាន​បាយសី​ចំនួន ៥​ថ្នាក់ និង​ដើម​ចេក ដោត​សុទ្ធតែ​លុយ​ដុល្លារ​ក្លែងក្លាយ​ប្រឡាក់​ឈាម។
អ្នក​ភូមិ​អុជ​ធូប និង​យក​គ្រឿង​សក្ការៈ​ដាក់​បណ្ដាសា​ទាំង​នោះ​ទៅ​ដុត​ខ្លះ និង​ខ្លះ​ទៀត​បាច​ចូល​ទៅ​ក្នុង​របង​តុលាការ ជា​សញ្ញា​ឲ្យ​មន្ត្រី​តុលាការ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ពី​វិជ្ជាជីវៈ​របស់​ខ្លួន ​ក្ដៅ​ក្រហល់ក្រហាយ រមាស់​ធ្វើ​ការ​មិន​សុខ និង​ស្រែក​ជេរ​ដាក់​បណ្ដាសា​តាម​មេក្រូ ឲ្យ​លឺ​ខ្ទរ​ទៅ​ដល់​មន្ត្រី​តុលាការ។
សំឡេង៖ «ឲ្យ​អ្នក​ឯង​ងាប់​ដោយ​ធ្លាក់​យន្តហោះ ឲ្យ​អ្នក​ឯង​ងាប់​ដោយ​ក្រឡាប់​ឡាន ឲ្យ​អ្នក​ឯង​ងាប់​ដោយ​លិច​ទូក។ អ្នក​ធ្វើ​ល្អ​ឃើញ​ល្អ អ្នក​ធ្វើ​អាក្រក់​ឃើញ​អាក្រក់។ ថ្ងៃ​នេះ​អ្នក​ឯង​សើច អ្នក​ឯង​សប្បាយ អ្នក​ឯង​រស់​នៅ​ក្នុង​ម៉ាស៊ីន​ត្រជាក់ ប៉ុន្តែ​មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ទេ អ្នក​ឯង​នឹង​ស្លាប់ អ្នក​ឯង​នឹង​វិនាស ព្រាត់ប្រាស​ប្រពន្ធ​កូន នេះ​ជា​បណ្ដាំ​របស់​ពួក​យើង យើង​សូម​ដាក់​បណ្ដាសា​អ៊ីចឹង»
អ្នកស្រី ទេព វន្នី តំណាង​អ្នក​ភូមិ​បឹងកក់ ថ្លែង​ថា ការ​សម្រេច​ក្តី​របស់​ចៅក្រម​តុលាការ​សាលាដំបូង​រាជធានី​ភ្នំពេញ ដែល​បាន​ផ្ដន្ទាទោស​ដាក់​ពន្ធនាគា​រលើ​អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ចំនួន ៣​ឆ្នាំ ក្នុង​រឿង​បង្ក​របួស​ស្នាម ព្រួត​គ្នា​វាយ​ទៅលើ​បុរស​អ្នក​រត់​ម៉ូតូ​ឌុប​ពីរ​នាក់ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​ធ្នូ កន្លង​ទៅ ថា​ជា​រឿង​អយុត្តិធម៌ ហើយ​ទាមទារ​ឲ្យ​តុលាការ​សើរើ​រឿង​ក្តី និង​ដោះលែង​អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ឲ្យ​មាន​សេរីភាព​ឡើង​វិញ។
អ្នក​ភូមិ​បឹងកក់ ចាត់​ទុក​ថា អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ឆា ជា​អ្នក​ទោស​ក្លែង​ក្លាយ ដូច្នេះ​អ្នក​ភូមិ​បឹង​កក់ សម្រេច​យក​លុយ​ដុល្លារ​ក្លែងក្លាយ ឬ​លុយ​ខ្មោច ដោត​នឹង​ដើម​ចេក​ចំនួន ១​ម៉ឺន​៥​ពាន់​ដុល្លារ ដែល​ស្មើ​នឹង ៦០​លាន​រៀល ឲ្យ​តុលាការ​សម្រាប់​បង់​ពិន័យ​ប្រាក់​ដែល​តុលាការ​បាន​ទាមទារ​សំណង​ជំងឺ​ ចិត្ត​ពី​អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ឆា។
អ្នកស្រី ទេព វន្នី៖ «ពួក​ខ្ញុំ​ជា​អ្នកទោស​ក្លែងក្លាយ អ៊ីចឹង​ពួក​ខ្ញុំ​ត្រូវ​យក​លុយ​ក្លែងក្លាយ​នឹង​យក​ទៅ​ដូរ​ឲ្យ​ពួក​គាត់ ហើយ​ដុល្លារ​ពួក​ខ្ញុំ​ដូរ​នឹង​មួយ​ដុល្លារ ៤​ពាន់​រៀល​គត់ ហើយ​ប្រឡាក់​ទៅ​ដោយ​ញើស និង​ឈាម​របស់​ពួក​ខ្ញុំ ដែល​ដោត​នឹង​ចេក​ហ្នឹង ឲ្យ​ពួក​គាត់​យក​ទៅ​ចុះ ហើយ​សុំ​ឲ្យ​គាត់​ដោះលែង​អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ឆា មក​វិញ ដែល​ជា​អ្នកទោស​ក្លែងក្លាយ មិន​មែន​ជា​អ្នក​ទោស​ពិត​ប្រាកដ ហើយ​ឲ្យ​គាត់​ហ្នឹង​ទៅ​សិក្សា និង​ស្រាវជ្រាវ​សា​ជា​ថ្មី រំលឹក​មើល​សៀវភៅ​ច្បាប់​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ និង​ច្បាប់​អន្តរជាតិ​ឡើង​វិញ»
ការ​ប្រមូល​ផ្តុំ​របស់​អ្នក​ភូមិ​បឹងកក់ ជា​ថ្មី​ម្ដង​ទៀត​នេះ ធ្វើ​ឡើង​នៅ​មុខ​សាលាដំបូង​រាជធានី​ភ្នំពេញ មុន​នឹង​ប៉ូលិស​ប្រមាណ ៥០​នាក់ បាន​រុញ​ច្រាន​ក្រុម​អ្នក​ភូមិ​ឲ្យ​ទៅ​នៅ​ម្ខាង​ផ្លូវ​ទល់​មុខ​តុលាការ​វិញ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​កក​ស្ទះ​ចរាចរណ៍។ ប៉ុន្តែ​មិន​មាន​ការ​ប៉ះ​ទង្គិច​ណា​មួយ​រវាង​គ្នា​នឹង​គ្នា​នោះ​ទេ។
ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា គេ​មិន​ឃើញ​មាន​មន្ត្រី​តុលាការ​ណា​ម្នាក់​ចេញ​មក​ជួប​ចរចា​ជាមួយ​អ្នក​ភូមិ ​ឲ្យ​បញ្ឈប់​ការ​តវ៉ា​នោះ​ទេ ក្រៅ​តែ​ដំណឹង​ធ្លាយ​ពី​ខាង​មន្ត្រី​តុលាការ ថា​គ្រប់​សវនាការ​ដែល​ត្រូវ​បើក​នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​៣១ ខែ​ធ្នូ ទាំង​អស់ ត្រូវ​រំសាយ​ចោល។
លោក អំ សំអាត មន្ត្រី​ស៊ើប​អង្កេត​ជាន់​ខ្ពស់​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​លីកាដូ ( Licadho) ឲ្យ​ដឹង​ថា ការ​ដាក់​បណ្ដាសា​របស់​អ្នក​ភូមិ​បឹងកក់ ដោយសារ​តែ​ពួក​គាត់​អស់​ជំនឿ​លើ​ប្រព័ន្ធ​តុលាការ។ លោក​យល់​ឃើញ​ថា ត្បិត​អ្នក​ភូមិ​ធ្វើ​ពិធី​តាម​ជំនឿ​អរូបី ប៉ុន្តែ​វា​ជា​ចិត្តសាស្ត្រ​មួយ​សម្រាប់​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ដែល​ជឿ​លើ​កម្មផល ឲ្យ​ខ្លាច​រអា ភិតភ័យ​ចំពោះ​ទំនាយ​ដាក់​បណ្ដាសា​ទាំង​នោះ ជា​ពិសេស​តុលាការ​ឧទ្ធរណ៍ ដែល​នឹង​បើក​សវនាការ​លើ​ករណី​អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ឆា នៅ​ពេល​ខាង​មុខ អាច​ពិចារណា​ឲ្យ​បាន​ល្អិតល្អន់ ដោយ​ផ្នែក​តាម​គតិយុត្តិ និង​គតិ​ច្បាប់ ក្នុង​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

1 comment:

Anonymous said...

រាស្ត្រខ្មែរគួរធ្វើនូវទង្វើជាក់ស្តែងវិញ ជាជាងជឿរទៅលើរឿងអបិយជំនឿ បើចង់បានយុត្តិធម៍រើសមេដឹកនាំល្អ​ទៅវាចប់បាត់ហើយ បើដឹកថាអាមនុស្ស​ដដែលវាធ្វើការមិនកើតហើយ នៅទ្រាំទុកដល់ណាទៀត។