ឈូកបដិវ័ត្តន៍ (ភាគ២) Lotus Revolution (part II)

បដិវត្តន៍ផ្កាឈូក

៨២-    ផ្កាឈូកគគោកសប្បាយ       សម្បូណ៌ក្អាកក្អាយ     រីកចាយរាយក្លិន។

៨៣-   ស្រង់ខ្លួននឹមនួនសុបិន          មិនរង់ចាំចិន             ឡប់ឡិនរំដោះ។

៨៤-    ពីយួនខាងពួនពឹងរស់           ទន្លេរីងអស់              ពីព្រោះរឿងអី?

៨៥-    រឿងអត់កំសត់គ្មានត្រី           គ្មានអីនឹងឆី              ចំណីក្រពះ។

៨៦-    ខំឡើងខ្មែរយើងនឹងឈ្នះ       ទៅបែរបន់ព្រះ          លោកម្ចាស់ព្រងើយ។

៨៧-   គួរតែយើងខ្មែរតបឆ្លើយ         បដិវត្តន៍អើយ           ចម្លើយវិលវល់។

៨៨-    គួរខ្មែរពូកែយោបល់             នាំជាតិតម្កល់            កុសលជួយគ្នា។

៨៩-    ជួយជាតិជួយញាតិខេមរា      កាន់អហឹង្សា             ទាមទារឲ្យបាន។

៩០-    ទាត់ធាក់តាមយ័ក្ខបំពាន       កុំទៅស្រេកឃ្លាន       គម្លានបៀនបៀត។

៩១-    ទោះមានបំពានតទៀត         ពួកក្រុមត្រីងៀត        ប្រជ្រៀតឆ្លៀតពង។

៩២-    កុំឲ្យបណ្ដោយខុសឆ្គង         នឹងច្បាប់លោកផង     បំណងសច្ចា។

៩៣-   សច្ចៈរួមរ័ក្សធម៌អាថ៌             កុំឲ្យប្រាថ្នា                តែការកំហូច។

៩៤-    កំហុសទោះខុសធំតូច          កុំឲ្យប្រដូច                ខិលខូចកំណាច។

៩៥-    គំនុំលោកធំលែងខ្លាច          កុំទៅបន្លាច               កំណាចចងពៀរ។

៩៦-    ទីទុយប្រថុយគឃៀរ           ចូលមកទាមទារ         ប្រាថ្នាដេញយួន។

៩៧-   សង្គមសំគមមានក្បួន          ក្បាលតែងពាក់ដួន     អង្រួនស្មាខ្មែរ។

៩៨-    ស្មាខ្មាំងប្រឆាំងស្មាខ្មែរ         ប្រគល់ស្មាគេ            ទ្រាំថែពេញស្រុក។

៩៩-    ស្រូវស្រាលសម្រាលជម្រុក   សម្បត្តិសម្បុក           ថែទុករក្សា។

១០០-  រសាត់ខ្ចាយខ្ចាត់ទៅណា      ប្រយ័តការពារ           ទ្រព្យជាសម្បត្តិ។

១០១-  ទ័ពខ្មែរពូកែកុំទាត់              ទង់កុំកម្ចាត់               លុះស្ងាត់រលីង។

១០២-  ទន្ទាំលោតរាំកញ្ឆេង            ក្រែងលោក្មងៗ          ចម្បែងខកចិត្ត។

១០៣-  ខានចង់ចំណង់ប្រព្រឹត្ត        ផ្ដែផ្ដាំជីវិត                 ជំរឹតសីលទាន។

១០៤-   ទោះខ្មាំងកម្លាំងឈ្លានពាន  ក៏អន្តរធាន                លែងមានទៀតហោង។

១០៥-   ភុជង្គល្ងឹតល្ងង់អន្ទង           អន្ទះសាផង              ផ្ដោះផ្ដងខេមរា។

១០៦-   រួមរ័ក្សត្រូវស្ម័គ្រអាចារ្យ       មាតាបិតា                 ប្រាថ្នាសាងសីល។

១០៧-  កុំធ្លោយកុំខ្សោយកុំខិល      ជម្រះមន្ទិល              កុំខ្ជិលបំពាន។

១០៨-   បណ្ដាំចេះចាំប៉ុន្មាន            កុំឲ្យរំខាន                ទន្ទ្រានគេឯង។

១០៩-   ធម៌នេះគួរចេះសម្ដែង         គួរកុំវង្វេង                ប្រជែងយកឈ្នះ។

១១០-   ចាញ់ចាញ់ចំរាញ់ជាព្រះ      រីឯឈ្នះឈ្នះ             ក្រទះក្រទា។

១១១-   បង្កើតកំណើតជាមារ          លំបាកទាមទារ         វាចាប៉ុនប៉ង។

សត្រូវត្រូវមកជាមិត្ត​

(ជួញជិតពិតជាជាងជួញឆ្ងាយ  ជួញជិតរៀងអាយរក្សាប្អូនស្រី)    

១១២-  ប៉ះប៉ូវដំបៅជ្រៅផង              ឲ្យជាហ្មត់ហ្មង           សៅហ្មងក្រហត។

១១៣-  កុហកលំអក់ប្រាកដ             កុំឲ្យស្បែស្បថ          រំលត់កម្មពៀរ។

១១៤-  កំពូជកំហូចវេរា                    ពុំដែលរួចគ្នា             ខ្លោចផ្សារហូត។

១១៥-  រហាមដូចចាមសំឡូត            អាយុមួយកោដិ              កញ្ឆោតភ្លាត់ស្នៀត។

១១៦-  ភ្លាត់ស្នែហ៍ពូកែបៀនបៀត      ផ្ពាល់ជ្រួញជ្រីវជ្រៀត    គម្លាតសម្ដី។

១១៧-  សន្តានព្រមានម្ដេចក្ដី             ត្រូវចេះប្រណី             ស្រដីរកគ្នា។

១១៨-  រកញាតិគម្លាតយូរយា            គួរពិភាក្សាគ្នា              បញ្ហារំដោះ។

១១៩-  រំដួលទោះឆួលច្រមុះ             សន្តានស្រី-ប្រុស          ត្រូវស្រុះស្រួលគ្នា។

១២០-  ស្រង់ក្លិនបង្ហិនបុប្ផា               កុំទាល់តែផ្កា                ឱស្សាហ៍ហុចផល។

១២១-  រៀបរយរញ្ជួយកុសល           សាងជាតិតម្កល់            ភោគផលជូនខ្មែរ។

១២២-  កុំទាត់គ្រវាត់សម្រែ               ត្រូវខ្លាំងពូកែ                 មានម៉ែមានឪ។

១២៣-  មានមេបំពេច្រងូវ                 ខ្វាយខ្វល់រកផ្លូវ             លំនៅជ្រកកោន។

១២៤-  ញាតិផៅរស់នៅក្រញោន       ចេះឱនលំទោន             ថែកូនថែចៅ។

១២៥-  ផ្កាឈូកល្អឺនល្អូកក្នុងក្រៅ       ក្រីក្រល្ងង់ខ្លៅ                សខ្មៅក្រញេស។

១២៦-  អ្នកមានសន្តានណាចេះ         មិនធ្វេសប្រហែស          តំរិះគ្រញិច។

១២៧-  បណ្ដាំតែងចាំជានិច្ច              មិនត្រូវកម្ទេច                បំភ្លេចគ្នីគ្នា។

១២៨-  ស្រឡាញ់បំពេញវិជ្ជា             រាប់អានរកគ្នា                រក្សាសម្បត្តិ។

១២៩-  មានក្រស្មោះសរប្រយ័ត         កុំឲ្យរសាត់                   ប្រាសព្រាត់លំនៅ។

១៣០-  ចែវចូកទាញទូកសំដៅ          ទុកដាក់សំពៅ               លំនៅសំប៉ាន។

១៣១-  សង្គ្រោះរំដោះព្រៀងលាន      បញ្ឈប់ឈ្លានពាន          ទន្ទ្រានគ្នីគ្នា។

១៣២-  សាងសុខស្រណុកកម្ពុជា     លែងរងវេទនា               ការពារសុខសាន្ត។

១៣៣-  ទុកខ្មែរទ្រាំថែខ្លួនប្រាណ       ចៀសវាងរំខាន              បំពានបំពារ។

១៣៤-  បំពាក់បុណ្យស័ក្តិជូនគ្នា         ចៀសវាងប្រហារ           រក្សាអង្គច្បាប់។           

១៣៥-  ឈប់ច្បាមគម្រាមសម្លាប់      សំឡេះចាក់កាប់            ឲ្យអាប់ឱនជាតិ។

១៣៦-  បង្អាប់ក្រឡាប់មារយាទ         មាយាទៅទៀត             ជាតិញាតិខ្ញុំគេ។

១៣៧-  ចឹកម៉ៅដង្ខៅថៅកែ             បង្គាប់ជាតិខ្មែរ              ធ្វើស្រែយកស្រូវ។

១៣៨-  ពេលច្រូតដកហូតចេញទៅ    ទុកឲ្យខ្មែរនៅ               សោកសៅស្រេកឃ្លាន។

១៣៩-  អុងហូចិត្តចោរសាមាន្យ        គំនិតឈ្លានពាន           ទន្ទ្រានយូរយា។

១៤០-  កាលៈទេសៈស្របគ្នា             លើកពលយោធា          បញ្ជាស្រុកខ្មែរ។

១៤១-  ក្នុងចិត្តប៉ងគិតឥតល្ហែ            ហោចណាស់សល់ឆ្កែ     គ្រាន់តែនឹងឆី។

១៤២-  ហោចណាស់សល់ខ្លះនូវត្រី    សម្បូណ៌ឥតបី               ពេញដីទឹកខ្មែរ។

១៤៣-  ហូបស្កល់ខ្វាយខ្វល់ទឹកតែ      ចង្ក្រានក្បាលខ្មែរ          ចាំថែរណ្ដៅ។

១៤៤-  នឹងរើងីងើងាកទៅ                 ក្រែងនាំអាស្រូវ             កម្ដៅតែអុង។

១៤៥-  ស៊ូទ្រាំប្រចាំអន្លុង                  ថែទាំប្រឹតប្រុង              តែអុងកញ្ជ្រោល។

១៤៦-  ចិនយួនមេខ្លួនមិនចូល           ព្រោះតែចំណូល           បណ្ដូលសេរី។

១៤៧-  ឃើញច្បាស់ស្រឡះមានន័យ  រាវរកល្បិចថ្មី                រស្មីបង្វិល។

១៤៨-  ព្រាត់ប្រាសបំរះរកសីល          ជម្រះមន្ទិល                 រមិលរកទាន។

១៤៩-   រកទុនធ្វើបុណ្យគ្រប់ប្រាណ          ឈប់ទៅរ៉ៅឆាន                ឈ្លានពានស្រុកខ្មែរ។